وقتتان بخیر.
من یک سری مشکل روحی و روانی دارم می خواستم از شما دوستان عزیز مشاوره بگیرم که آیا نیاز به درمان دارم یا مشکلات من طبیعی هست.
کمی درباره خودم و مشکلاتم توضیح بدم. 24 سال سن دارم و 5 ساله هر روز ساعاتی بسیار خوشحال و پر انگیزه هستم و ساعاتی دچار افسردگی شدید می شوم. تو زندگیم خیلی ایدئولوژیک هستم از لحاظ ظاهری بسیار خشک و جدی نشون می دم خنده بسیار سخت روی لب هام ظاهر می شه. رابطه با خانواده ام اصلا جالب نیست به قولی نمی دونم به کدام سازشان باید رخصید. سعی می کنم صمیمی باشم با آن ها یکجور واکنش نشان می دن سعی می کنم دوری کنم طوری دیگر فشارشون رو روی من خالی می کنند.
از لحاظ مالی وضعیتم خوبه در کارم موفق هستم اما احساس می کنم زندگی نمی کنم. هم سن های خودم رو می بینم با دختر ها می پرن - جشن می رن - تولد می رن اما من تمام عمرم رو از جامعه فاصله گرفتم و دنبال ایدئولوژی بودم. حالم داره از این وضعیت بهم می خوره... با مرد ها بسیار محکم هستم اما حتی نمی تونم با یک جنس مخالف پشت تلفن صحبت کنم به ت ت پ ت می افتم گیج می زنم.
واقعا بر می گردم به گذشته نگاه می کنم می بینم زندگی نکردم. دوستانم در 19 20 سالگی ماشین خریدن... مسافرت می رفتن بجاش من دنبال دلالی و کثافت کاری مالی و... بودم.
الانم نمی خوام اظهار ضعف یا ناله کنم اما اوضام حسابی بهم ریخته هست. تصور کنید چند ساعت در روز بمب انرژی چند ساعت بعد افسردگی بسیار شدید.
بعضی وقت ها به ازدواج فکر می کنم اما انقدر خشک و بی خود هستم هیچ دختر خوبی اطراف من نیست. خانواده هم پدر و مادر بار ها در زمان های مختلف بهم گفتن ما از 18 سالگی به بعد هیچ تعهدی نداریم و زندگی تو جدا از ما هست. خلاصه خودمم و خودم.
روابط عاطفی و دوستی مردم و شادی هاشون رو می بینم خوشحال می شوم اما درونم داره یک بمب عقده بزرگ شکل می گیره که نمی خوام این اتفاق بی افته.
لطفا راهنمایی بفرمایید چه خاکی بر سرم بریزم.
با تشکر.